خاطرات

دیدین آدمها ترس هاشون رو انکار می کنن؟ یا باهاش روبروی نمیشن؟ شده مثل من ... تاریخ شروع این بلاگ رو که نگاه کردم یه لحظه تو ذهنم یه چیزی جرقه خورد از پارسال آبان ماه این وبلاگ و دارم اما کو چاره ؟؟ زندگیی مشترک من همونجایی که پارسال بود و شاید حتی بدتر هم شده .. دیگه بدون اینکه حتی اذیت بشم تنها میام تو تخت .. شاید در روز چندبار شده به این وضعیت فکر می کنم که من تو این زندگی مشترک چیکار می کنم؟ چی منو نگر داشته که نمی تونم دل بکنم؟ یا بهتر بگم از کدوم ترسم اینقدر می ترسم که هنوز تو این خونه موندم + نوشته شده در  دوشنبه سوم مهر ۱۳۹۶ساعت 2:15  توسط سحرجوون  |  خاطرات...ادامه مطلب

خیلی وقته ننوشتم  .. دوباره سرگرم شدم و خاطراتم کمتر فشار میارن سنگینی نفس هام کمتر شده اما تنهایی درونم هنوزم اذیتم می کنه .. دوباره شروع به کار کردم و متاسفانه باید بگم که دوباره پیش همون آدم هام که زندگی مشترکمو از وسط نصف کردن .. کنار هم با خنده ظاهری و فحش پشت سر کنار میاییم اما این اون زندگی خاطرات...ادامه مطلب

خاطرات...

بعد از یه اضطراب طولانی اومدم ..

شاید نوشتن دردی ازم دوا کنه یا شاید فقط همه چی رو بدتر کنه

خاطرات...

مامان بُزرگَم آخر همه‌ی تلفن‌هایش
می‌گفت:
کاری نداشتم که!!!
زنگ زده بودم صداتون را بشنوم..
ما هم که جوان و جاهلْ،
چه می‌دانستیم صدا
با دل ِ آدم ، چه می‌کند...

خاطرات...

امروز متوجه مساله غریبی شدم .. چرا!!؟ مادری که سنی ازش گذشته و از درد پا خوابیده با زور بلند میشه تا برای بچه هایی که گرسنه ان غذا درست کنه ..   بچه هایی که سنشون بالاتر از 20 یا حتی 30 .. یعنی خودخواهی انقد واجبه؟ یعنی اینا خودشون نمی تونن غذا درست کنن؟ یعنی گرسنگی انقد واجبه که انسان مادرش رو از خواب بیدار کنه و با طلبکاری بگه چرا باقی مونده ناهار ظهر رو بیرون ریختی و حالا پاشو غذا درست کن ... من موندم که من بین این آدم ها چه می کنم!!؟؟؟؟؟   خاطرات...ادامه مطلب

  پاييز؛ بيدهای مجنوننيمكت چوبینارنجی های رقصان در بادتو هم كه باشیصداي خش خش برگ هازير قدم هايم عاشقانه ترين ملودی جهان خواهد بود. ســارا قبــادي خاطرات...ادامه مطلب

حالم که خراب می شه گذر زمان رو احساس نمی کنم .. به لطف این اضطراب لعنتی همه چیز سخت می شه .. همه فکر می کنن حال من خوب شده . اما وقتی ندونی چته چطور حالت بهتر میشه که !!؟ بعد اون سالهایی که انگار تو یه حباب بی غمی زندگی می کردم و با دوستام دور ایران چرخ می زدم با خودم فکر می کردم که سحر تموم دردای قبلی با این دوستا با این زندگی جدید حل می شه .. اما حل کردن گذشته یا دردایی که کشیدم الان شده جزو آخرین دردهام ... می دونی من به اونا انقدری اعتماد داشتم که تموم بی اعتمادی دوران بچگیم با اونا محو می شد .. اما من کجا و راحتی کجا ... بعد از اونا و بعد از چند سال فک می کردم با اومدن به خونه علی تموم دردام تموم می شه .. اما درد من علی نبود که با علی تموم بشه ... و در حال حاضر هنوزم بزرگترین حفره قلبم رو تموم زندگیم حکم می کنه و من هیچ کاری از دستم برنمیاد ... هنوزم من همون دختر کوچیکم که فکر می کرد باید مواظب مامانش باشه تا یه وقت باباش اذیتش نکنه ...    براے رفتڹ چمداڹ میبندند براے ماندڹ دڸ..! مڹ ڪدام را ببندم..! ڪہ نہ خیاڸ رفتڹ دارم و نہ تواڹ ماندڹ...   خاطرات...ادامه مطلب